دستنوشته شماره 1104

عشق چیز عجیبیست 

آرام آرام در تو رخنه می کند 

سلول به سلول وجودت را می بوسد و تو را وام دار خود میکند

کم کم هر نفس تو دلیل پیدا میکند

و تو ، تویی که یادت رفته بود چطور احساس را نفس بکشی

دیگر نمیتوانی بدون عشق سر کنی 

عشق تو را مسحور خود می کند 

و تو کلی دلیل پیدا میکنی برای زنده بودن 

عشق تو را میترساند

تو را زنده میکند

با زندگی ات رنگ می دهد 

به زندگی ات هیجان میدهد

تو را میترساند 

تو را درگیر وجود خودش می کند 

در تو حسی ایجاد میکند از مراقبت 

حساس به یک لحظه دلخوری میشوی 

و دائم دلت میلرزد 

عشق زیباست

تو را می آراید

به وجودت آرامش می بخشد

گرمت میکند 

 

دستنوشته شماره 1103

پاداش من این بود که چشمان من اینجاست

 

دل بسته و دلداده و سامان من اینجاست

بگذشت همه غصه و هجران و بسی شکر

فرخنده و مسرور که جانان من اینجاست