دستنوشته شماره 170
اشک در چشم سیاهم میزند موج
لبخند بر چهره میگیرد اوج
لیک نه اشکی مانده و نه لبخندی
همیشه همین است، زندگی پوچ است پوچ
+ نوشته شده در ۱۳۹۰/۰۶/۲۰ ساعت 0:30 توسط دخترک
|
دلنوشته های من است که میخوانید
نوشتههای پیشین
- آبان ۱۴۰۴
- مهر ۱۴۰۴
- شهریور ۱۴۰۴
- تیر ۱۴۰۴
- خرداد ۱۴۰۴
- اردیبهشت ۱۴۰۴
- فروردین ۱۴۰۴
- اسفند ۱۴۰۳
- بهمن ۱۴۰۳
- دی ۱۴۰۳
- آذر ۱۴۰۳
- آبان ۱۴۰۳
- مهر ۱۴۰۳
- شهریور ۱۴۰۳
- مرداد ۱۴۰۳
- خرداد ۱۴۰۳
- اردیبهشت ۱۴۰۳
- فروردین ۱۴۰۳
- اسفند ۱۴۰۲
- بهمن ۱۴۰۲
- دی ۱۴۰۲
- آذر ۱۴۰۲
- آبان ۱۴۰۲
- مهر ۱۴۰۲
- شهریور ۱۴۰۲
- مرداد ۱۴۰۲
- تیر ۱۴۰۲
- خرداد ۱۴۰۲
- فروردین ۱۴۰۲
- بهمن ۱۴۰۱
- دی ۱۴۰۱
- آبان ۱۴۰۱
- مرداد ۱۴۰۱
- تیر ۱۴۰۱
- اردیبهشت ۱۴۰۱
- فروردین ۱۴۰۱
- آرشيو
